من نمیدانم آنهایی که میگویند: در زمان غیبت نمیتوان خدمت امام زمان(علیه السلام ) رسید، یا او را دید، چه دلیلی دارند؟
چرا باید کسی که در دنیا زنده است و در بدن مادی است و دارای گوشت و پوست و استخوان است و در میان مردم زندگی می کند، دیده نشود؟
آیا این همه از شیعیان و علما بزرگ و اولیا خدا ، که آن حضرت را دیده اند، همه دروغ گفته اند وهمه را باید تکذیب کرد؟
آیا آنهایی که میگویند: آن حضرت دیده نمیشود، می دانند که وقتی این ادعا بدون دلیل را شایع کردند، چه خدمتی به دشمنان آن حضرت نموده اند؟
آیا آنها میدانند، که اگر مردم مسلمان در دیدن آن حضرت به تردید افتادند، یکی از دلائل بسیار محکم و قاطع در اثبات وجود مقدس آن حضرت را از دست داده اند؟
بعضی میگویند: در روایات آمده ، که باید مدعیان ملاقات با آن حضرت را تکذیب نمود، باید از آنها سوال کرد که :این روایات در کجا است؟
چرا ما آنها را ندیده ایم؟
من آنچه تحقیق کرده ام ،جز یک روایت، به مضمونی که در زیر نقل میشود، در کتب احادیث بیشتر وجود ندارد، آن هم معنایش این نیست که این دسته خیال کرده اند.
من در این جا آن روایت را با آنکه در کتاب "مصلح غیبی" آن را نقل کرده ام و معنایش را گفته ام باز هم در اینجا یادآور می شوم، تا دوستان نادان و دشمنان دانا نتوانند از این مقوله حرف بزنند.
این روایت و این توقیع مقدس، در وقتی که جناب "علی بن محمد سمری" چهارمین نایب خاص حضرت بقیه الله ارواحنا فداه ،میخواست از دنیا برود ،از جانب آن حضرت وارد شد که ترجمه توقیع این است:
به نام خداوند بخشنده مهربان
«ای علی بن محمد سمری گوشَت را باز کن و کلامم را بشنو؛ خدا اجر برادران شیعه تو را در مصیبت تو زیاد گرداند، تو تا شش روز دیگر خواهی مُرد،کارهایت را جمع کن و مساله وکالت و جانشینی را به کسی وصیت نکن .زیرا غیبت کبری واقع شده و ظهوری نیست مگر بعد از آنکه خدا اذن دهد و این اذن خدا ،بعد از مدتهای طولانی و سخت شدن دلها و پر شدن زمین از ظلم و جور است.
و جمعی از شیعیان می آیند و مدعی مشاهده و ارتباط با ما را میشوند ،آگاه باش! هر کس ادعای مشاهده را قبل از خروج سفیانی و صیحه آسمانی بکند، دروغگو و افترا زننده است و حول و قوه ای نیست مگر متعلق به خدای علی عظیم...»
شش روز بعد، نیمه شعبان بود؛ شیعیانی که توقیع و نامه شریف آن حضرت را دیده بودند ،به خانه علی بن محمد سمری رفتند و وی را در حال جان کندن دیدند و او پس از چند لحظه از دنیا رفت. خدا رحمتش کند.
شما ای اهل انصاف! به مضمون این توقیع مبارک و موقعیتی که ورود این توقیع دارد توجه کنید، آیا جملهِ آگاه باشید! کسی که ادعای مشاهده امام زمان(علیه السلام ) را بکند، بر غیر از ادعا نیابت خاصه ای که نواب اربعه داشته اند دلالت دارد؟
آیا این جمله از ملاقاتهای اتفاقی و یا در اثر توسلات که بسیار اتفاق افتاده، و ملاقات کننده هم ادعائی ندارد، منصرف نیست؟
پس چرا باز هم ،حتی از بعضی اهل علم شنیده می شود که آنها میگویند: در زمان غیبت کبری، نمی توان خدمت امام زمان(علیه السلام) رسید و او را ملاقات کرد؟!
مرحوم حاجی نوری در "نجم الثاقب" نقل میکند که :علامه ی با ورع و با تقوی مرحوم آخوند ملا زین العابدین سلماسی که یکی از شاگردان مرحوم "سید بحر العلوم" است ، فرمود:
«من در محضر درس سید بحر العلوم بودم که شخصی سوال کرد :آیا امکان دارد کسی در زمان غیبت کبری ،حضرت صاحب الزمان(علیه السلام)را ببیند؟
سید بحرالعلوم به او جواب نداد ولی من نزدیک او نشسته بودم ،دیدم سرش را پایین انداخته و آهسته میگوید: «چه بگویم درجواب او؛ و حال آنکه آن حضرت مرا در بغل گرفته و به سینه ی خود چسبانده است.... »
منبع: بخشی از مقدمه کتاب "ملاقات با امام زمان(علیه السلام)" نوشته ی سید حسن ابطحی
شنبه 24 مهر‌ماه سال 1389
حاشیه اعترافات پدر ابطحی از شبکه دو سیما+فایل صوتی
آیا بزرگان دینی راستین ما هم با شکنجه های مخالفین خود دست از مواضع خود بر می داشتند؟ آیا نباید از خود بپرسید که اگر ایشان همان شخصیت الهی در ذهنهای برخی مریدان خود بوده و حلقه اتصالی بین مردم و امام زمان(عج) می باشد چرا با کوچکترین تهدید و شکنجه - مورد ادعای مریدان متعصب - باید از عملکرد سابق خود انزجار بجوید و تعهد به عدم تکرار آن بکند؟!
به گزارش بی باک، همانطور که رضا صبور، تهیه کننده و کارگردان برنامه «به سوی ظهور» از قبل اعلام کرده بود، امروز در این برنامه، با حضور حجت‌الاسلام سلیمی، دادستان کل ویژه روحانیت،تعدادی از اعترافات متهمین و مدعیان دروغین ظهور مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
در این برنامه برای اولین بار اعترافات سید حسن ابطحی پدر محمد علی ابطحی معاون حقوقی آقای خاتمی رئیس جمهور سابق پخش گردید.
ابطحی که از مقبولیت بالایی در بین مریدان خود برخوردار بوده امروز سخنانی از وی در شبکه دوم سیما پخش شد که همگان را شوک زده کرد.
وی بعد از پاره ای از اعترافات اظهار داشت: « تعهد می کنم و خدا را یکی از شنوندگان خود قرار می دهم، چهارده معصوم( علیهم السلام) را از شنوندگان خود قرار می دهم، شما هم که از شنوندگان من هستید انشاء الله این دفعه غیر آن دفعه است و کوشش می کنم که آنچنان ندامت خود را نشان دهم که از این به بعد یک نفر بر این مبنایی که من درست کردم نرود. »
اگرچه برخی انسانهای ساده لوح و مریدان چشم و گوش بسته وی، زیر بار این اعترافات نخواهند رفت و قطعا اینگونه اعترافات را نتیجه شکنجه و از این قبیل مسائل قلمداد خواهند کرد. امّا از این نوع افراد به فرض صحت ادعایشان باید پرسید: آیا از فردی که مریدانش او را با ویژگیها و کرامات بی نظیر یاد کرده و همچنین وی را از مقربین درگاه احدیت و حضرت صاحب العصر و الزمان(عج) می دانند، در صورت صحت و سلامت عملکرد و مبانی وی توقع استقامت بر مبانی و اصولش نمی رود؟
آیا بزرگان دینی راستین ما هم با شکنجه های مخالفین خود دست از مواضع خود بر می داشتند؟ آیا نباید از خود بپرسید که اگر ایشان همان شخصیت الهی در ذهنهای برخی مریدان خود بوده و حلقه اتصالی بین مردم و امام زمان(عج) می باشد چرا با کوچکترین تهدید و شکنجه - مورد ادعای مریدان متعصب - باید از عملکرد سابق خود انزجار بجوید و تعهد به عدم تکرار آن بکند؟! آیا این با شیوه و سیره بزرگان دینی و مردان الهی مغایرت ندارد؟
آیا اگر بزرگان شیعه در دفاع از مبانی راستین خود اینگونه ضعیف برخورد می نمودند تا کنون اثری از اسلام و مذهب حقه شیعه باقی مانده بود؟
در تاریخ گذشته و معاصرشرح حال بسیاری از بزرگان شیعه نقل شده است که در دفاع از آرمانهای خود تمام هستی و حتی جانشان را داده امّا ذره ای و لحظه ای از اصول و ارزشهای خود کوتاه نیامده اند و این واضح ترین و روشن ترین دلیل بر بطلان ادعای مریدان متعصب اینگونه افراد می باشد که بخاطر ساده لوحی و بعضا منافع دنیویشان همه چیز را مغرضانه و با ذهن خود تحلیل می کنند.
امّا جدای از تاثیر گذاری و روشنگری مثبت این برنامه، امروز بینندگان در حالی شاهد این اعترافات عبرت آموز از شبکه دوم سیما بودند که سردرگمی گردانندگان این برنامه نیز به جای خود شوک برانگیز بود.
به گزارش خبرنگار بی باک، در حالیکه مجریان و میهمان برنامه سعی می کردند طبق رسم رایج در برنامه های رسانه ملی نام افراد متهم را صریحا به زبان نیاورند، بینندگان چندین بار در حین پخش اعترافات سید حسن ابطحی نام کامل وی را بصورت زیر نویس مشاهده کردند.
البته جالبی این مساله از آنجاست که هر بار که نام وی بصورت کامل زیر نویس می شد بار بعد نام وی بصورت ناقص و رایج در اینگونه برنامه ها درج می گردید و حتی چهره وی نیز غیر واضح و بصورت شطرنجی نمایش داده می شد