حضور امام زمان علیه السلام در عید فطر

رمضان دعوتی است برای بازگشت به خویشتن خویش و ضیافتی است که در آن مؤمنین بر سر سفره الهی قدر بینند و بر صدر نشینند و با تناول مائده تقوای الهی روح را در مقابل کالبد مادی فربه می‌کنند و چه باشکوه است اعلام عید در پایان این ماه ؛ عیدی که مومنان در آن میوه‌های فطرت را می‌چینند و پاکیزگی‌های معنوی را به تماشا می‌نشینند.

عید فطر نشانگان و میوه‌های عصر ظهور را یکجا با هم دارد. گویی آرمانهای بشر برای برپایی حکومت عدل جهانی در روز عید فطر بازخوانی می‌شود. درباره نسبت عید با آموزه الهی مهدویت توجه به چند نکته لازم است:

فضیلت شب قدر و حقیقت آن

قال مولانا صاحب‌الزمان (عج): فاکثرو الدعاء بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم؛

مولای ما حضرت صاحب‌الزمان(عج) فرموده‌‌اند: «برای تعجیل در فرج بسیار دعا کنید که گشایش کار شما نیز در آن است». 

ماه مبارک رمضان شریف ترین ماه های سال است و تنها نام این ماه در قرآن ذکر شده است. اعتبار و شرافت ماه مبارک نیز به شبهای قدر است که به فرموده قرآن از هزار ماه افضل است و عمل در آن از هزار ماه بهتر است.

مگر شب قدر چه شبی است؟ شبی که در آن قرآن نازل شده است.

اما هدف از نزول قرآن چیست؟ قرآن کریم می‌فرماید: «ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم ؛ همانا این قرآن به راهی که اقوام (استوارتر) است هدایت می‌کند».

در تفسیر این آیه شریفه امام صادق(ع) فرموده‌اند: «یهدی الی الامام» یعنی قرآن به سوی امام هدایت می‌کند.

شب نیمه شعبان؛ شب احیاء؛ شب دعا برای امام زمان (عج)

جهت مشاهده تصویر در اندازه اصلی، روی آن کلیک کنید یا از لینک‌های زیر دریافت نمائید.

دریافت فایل با کیفیت:

امام زمان علیه السلام در کلمات امام سجاد علیه السلام

با قامت عصمت و حیا می­‌آید
با بانک مناجات و دعا می­‌آید
میلاد عبادت است یعنی سجاد
از سوی خدا به سوی ما می­‌آید[1]

علی بن الحسین ـ علیهما السلام­­ ـ؛ مشهورترین لقبش «زین العابدین» و «سجاد» است. در پنجم شعبان سال 38 هـ ق در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش حسین بن علی ـ علیهما السلام ـ می­باشد. و مادرش به نامهای «شهر بانو»، «شاه زنان»، «شهر ناز»، «جهان بانویه» «خوله» و... خوانده شده است.[2] آن حضرت دوران کودکی را در مدینه سپری کرد. حدود دو سال از خلافت جدّش میرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ و ده سال دوران امامت عموی خویش امام حسن مجتبی ـ علیه السلام ـ را شاهد بود. بعد از شهادت امام مجتبی ـ علیه السلام ـ ده سال دوران امامت پدر را درک نمود. بعد از قیام عاشورا در سال 61 هـ ق که امامت به او رسید، با زمامداران زیر معاصر بود: یزید بن معاویه (سال 61 - 64)، عبدالله بن زبیر (61 - 73)، معاویة بن یزید، مروان بن حکم (نه ماه از سال 65)، عبدالملک بن مروان (65 - 86) و ولید بن عبدالملک (86 - 96) و سرانجام در سال 94 یا 95 هجری به شهادت رسید.[3]

مهدى از دیدگاه امام کاظم علیهما السلام

«یا بنى انما هى محنة من الله، امتحن بها خلقه».

«پسر جان! غیبت قائم یک آزمون الهى است که به وسیله‌ى آن بندگانش را مى‌آزماید».

(موسى بن جعفر علیه السلام).(1)

پس از استقرار رژیم جنایت پیشه‌ى بنى عباس، آنان نیز از شیوه‌ى نکوهیده‌ى بنى امیه پیروى کرده، خفقان و اختناق را به حد اعلى رسانیدند و صداى حق طلبى را در گلوها خاموش کردند و با تمام قدرت تلاش نمودند که حضرت موسى بن جعفر علیه السلام را از دست شیعیان بگیرند تا دانشگاه امام جعفر صادق علیه السلام ادامه پیدا نکند.

از این رهگذر روایات واصله از امام موسى بن جعفر علیه السلام به وسعت و گستردگى پدر بزرگوارش نمى‌باشد، طبعاً در مورد حضرت بقیة الله ارواحنا فداه نیز روایات محدودى از آن حضرت رسیده است که به برخى از آنها اشاره مى‌کنیم:

سوالات و ابهامات درباره قیام یمانی +فیلم

حضرت مهدی در آیینه کلام امام علی (ع) از آغاز تا حکومت

زمین خالى از حجّت نمی‌ماند

در جهان بینى مکتب اهل‏بیت ‏علیهم السّلام انسان بدون امام معصوم، و زمین خالى از حجّت بحق الهى، نخواهد ماند؛ چرا که بدون امام معصوم هدایت و کمال صحیح و شایسته انسانى میسّر نخواهد شد. بعلاوه حفظ نظام هستى به برکت وجود حجت‏‌هاى خداوند است. در این باره روایات زیادى نقل شده است. جهت آشنایى بیشتر با این موضوع به ذکر دو حدیث از روایات حضرت على ‏علیه السلام اکتفا مى‌‏شود.

سفارش آیت الله بهجت به مهمترین دعا در اعتکاف

تعجیل در ظهور حضرت ولیّ عصر (ارواحنا فداه)

دریافت فیلم:

امام زمان علیه السلام در آیینه زیارت جامعه کبیره

مسئله مهدویت از مسائل مهم و حیاتی است که از زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به صورت واضح و روشن مطرح شده و بر زنده نگه داشتن آن تأکید و تشویق فراوان شده است. و امامان معصوم علیهم السلام نیز به فراخور فرصت‌هایی که برای آنها پیش آمده این مسئله را مطرح و بیان نموده‌اند. دوران امام هادی علیه السلام و امام حسن عسکری علیه السلام از دورانهایی است که حکومت وقت به شدّت مسائل مهدویت و حتی تولد حضرت مهدی علیه السلام را پی گیر بوده و تحت نظر داشت است. اختناق و سخت گیری در این زمینه نیز به اوج خود رسیده بود؛ با این حال، حضرت هادی علیه السلام از فرصتها بهره برداری نمود و گاه به صورت صریح و زمانی در پوشش دعا مسئله مهدویت را زنده نگهداشت.