بطور یقین بوده اند در طول تاریخ تشیع انسان های با سعادت و برجستگانی که زیارت سیمای مبارک حضرت در طول غیبت ایشان نائل آمده اند و این قضیه به طور اجمالی و کلی مورد تایید همگان می باشد ولی در مورد تک تک موارد مذکور در کتاب ملاقات با امام زمان یا کتاب های دیگر شاید نتوان اظهار نظر قاطع و مشخصی کرد و بیشتر آنها تجربه های شخصی افراد است
پیشگفتار مولف:
ملاقاتها و سرگذشتهایی را که من در این کتاب نقل می کنم ، اگر چه بعضی از آنها را از کتب دیگر گرفته ام ، ولی کوشش کرده ام که صحتش را مطمئن شوم و الا از نقل آن صرف نظر کنم.

من نمیدانم آنهایی که میگویند: در زمان غیبت نمیتوان خدمت امام زمان(علیه السلام ) رسید، یا او را دید، چه دلیلی دارند؟

چرا باید کسی که در دنیا زنده است و در بدن مادی است و دارای گوشت و پوست و استخوان است و در میان مردم زندگی می کند، دیده نشود؟

آیا این همه از شیعیان و علما بزرگ و اولیا خدا ، که آن حضرت را دیده اند، همه دروغ گفته اند وهمه را باید تکذیب کرد؟

آیا آنهایی که میگویند: آن حضرت دیده نمیشود، می دانند که وقتی این ادعا بدون دلیل را شایع کردند، چه خدمتی به دشمنان آن حضرت نموده اند؟

آیا آنها میدانند، که اگر مردم مسلمان در دیدن آن حضرت به تردید افتادند، یکی از دلائل بسیار محکم و قاطع در اثبات وجود مقدس آن حضرت را از دست داده اند؟