بر اساس روایات، عصر حکومت و پادشاهی امام عصر (عج) همراه با بهترین ثمرات و برکات مادی و معنوی است. حضور ملائک برای خدمت‌رسانی به مؤمنان، درختانی با میوه‌های چهار فصل، نمایان شدن گنج‌های زمین، نزول برکت‌های آسمانی و زمینی و زدوده شدن غم‌ها و بیماری‌ها تنها گوشه‌ای از این برکات است.
به عنوان مثال امام محمد باقر علیه‌السلام در روایتی با اشاره به آخرین خطبه امام‌حسین(ع) در روز عاشورا و به نقل از آن حضرت، با اشاره به برخی مصادیق برکت‌های آسمان و زمین در عصر ظهور می‌فرماید:
امام محمد باقر(علیه‌السلام) در زمان حکومت مروانیان به جهت ضعف و ناتوانی حکومت، فرصت ویژه و فوق‌العاده‌ای برای بسط و نشر تعالیم و احکام اسلامی پیدا کرد و حوزه علمیه بزرگی در مدینه تشکیل داد. مساله مهدویت، آن‌چنان از اهمیت بالایی برخوردار بود که امام باقر(علیه‌السلام) در دفعات متعدد و در فرصتهای مناسب، از غیبت مهدی موعود(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) و نشانه‌های عصر ظهور، سخن گفته و علائم دوران آخرالزمان و ظهور حضرت قائم(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) و ویژگی‌های دولت کریمه و خصوصیات منتظران حقیقی‌شان را بیان نموده‌اند.
به مناسبت 7 ذی‌الحجه؛ شهادت امام باقر(ع)
برای مشاهده تصویر در اندازه اصلی، روی آن کلیک یا اینجا کلیک نمائید.
امام محمد باقر(ع):
«مطمئنا بدان! اگر من آن روزگاران را درک کنم، جانم را براى فداکارى در رکاب حضرت صاحب الامر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) تقدیم مىکنم».
غیبت نعمانى، ص ۲۷۳.
برای مشاهده پوستر در اندازه اصلی روی آن کلیک کنید
امام باقر علیه السلام در گفتاری امیدآفرین و نشاط بخش به منتظران حقیقی آن حضرت مژده می‌دهد که
روز جمعه و عید اضحی(عید قربان) باید که از درگاه قادر منان حضور و ظهور آخرین وارث غدیر امام مهدی (عج) را از خدا طلب کرد. باید که آماده بود تا در حضور و ظهورش، دین خدا را یاری کرد و دروازه‌های شرق و غرب را در رکابش گشود و در ایجاد دولت جهانیش یاریش کرد. شمشیرها را آماده کنید اسب‌ها را زین کنید، او می‌آید، این وعده‌ی خدا است، محقق خواهد شد.
سزاوار است مؤمن برای رفع غم و اندوه از قلب امام زمانش در اعیاد فطر و قربان دعا کند تا خدای تبارک و تعالی با فرج مولایش قلب مبارک ایشان را مسرور نماید.
چکیده
این نوشتار تأملی در چگونگی طرح آموزه‌های مهدویت از سوی امام باقر(ع) و کیفیت ارائۀ معارف مهدوی از سوی ایشان است؛ بیاناتی که با توجه به اهداف کلی دعوت دینی، فرصت ویژۀ صادقین در آموزش معارف دینی، نیازهای عصر سقوط امویان و ظهور عباسیان شکل گرفته است.
بررسی محورهای مورد تأکید در این بیانات و تأمل در نسبت آن‌ها با اهداف کلی و نیازهای هر عصر می‌تواند از یک‌سو طرح کلانی را نشان دهد که در این شکل از تعلیم و تربیت تعقیب شده است و از سوی‌دیگر، تأثیر تربیتی و اخلاقی هر یک از آموزه‌های مهدوی را نمایان‌تر کند.
امامان معصوم علیهمالسلام به جهت اهمیت مسئله مهدویت و غیبت دوازدهمین حجت الهی، در فرصتهای مناسب از عصر ظهور سخن گفته و شیعیان را با نشانهها، علائم و ویژگی‌های دولت کریمه حضرت قائم علیه‌السلام آشنا ساختهاند.
این آگاهی‌ها و اطلاعرسانی آن ستارگان هدایت موجب شده است که اهل ایمان و منتظران حکومت عدل حضرت مهدی علیه‌السلام بیش از پیش امیدوار و دلبسته آن عصر گشته، نسل‌های بعدی را نیز با این فرهنگ مأنوس کنند.
دلدادگان فرهنگ انتظار با همه مشکلات و گرفتاری‌هایی که دشمنان برایشان فراهم میآورند، هرگز امید به رسیدن آن روز دیدنی و لذتبخش را از دست نمیدهند، بلکه شوق و عشقشان بیشتر میشود و زیر لب زمزمه میکنند:
اشاره:
بیشترین روایات و اخباری که در زمینه معارف دینی و اسلامی به ما رسیده است، از جانب امام باقر و امام صادق(علیهم السلام) بوده است زیرا در دوره آن امامان بزرگ فرصتی مناسب فراهم گشت تا آنان بتوانند ظرائف و نکات دقیق دینی را برای هدایت بشریت ارائه نمایند از جمله اموری که در سخنان و گفتار امام باقر(ع) به طور کامل مورد تبیین قرار گرفته است، مسأله مهدویت می‌باشد که به جلوه‌هایی از آن اشاره می‌نماییم:
امام باقر علیه السلام در اول رجب سال (57 ه.ق) در مدینه متولد شد و نسبش از هر دو سو، علوی و فاطمی است؛ زیرا پدرش، امام سجاد علیه السلام، پسر امام حسین علیه السلام و مادرش، ام‌عبدالله، دختر امام حسن مجتبی علیه السلام بود.(1)
امام باقر علیه السلام، حدود چهار سال از دوران امامت جدش، امام حسین علیه السلام و حدود 37 سال از دوران امامت پدر بزرگوارش را درک کرد، آن حضرت در حادثه عاشورا حضور داشته، در این‌باره می‌فرماید: «من چهار ساله بودم که جدم، امام حسین علیه السلام را کشتند و شهادت وی و آنچه در آن وقت به ما رسید به یاد دارم.»(2)
