پرسش و پاسخ(12):

چگونه امام زمان(عج) که در یک مکان است، ناظر همه جا می‌باشد؟

دانلود کلیپ (حجم: 6MB)

ما باید بدانیم که حاضر و ناظر دانستن امام به این معنا نیست که امام با چشمِ سر، افراد را نگاه می‌کند؛ همان‌طور که شاهد و ناظر دانستن خداوند به معنای شهود مادی نیست، بلکه امام دارای یک حقیقت وجودی بسیار بلندی است که اصلاً مربوط به گستره این عالم نیست.

در بسیاری از اخبار برای پیامبر و ائمه علیهم السلام غیر از آنچه که آن را نَفْس و روح می‌نامیم، یک مقامی والاتر هم اثبات شده است که آن مقام نورانیت است. در روایتی نقل شده که نخستین چیزی که خدای متعال آفرید، نور پیامبر گرامی و ائمه علیهم اسلام بود. باز در یک روایت دیگری فرمودند که اولین چیزی که خداوند خلق کرد نور پیامبر گرامی و بعد از آن نور حضرت علی علیه اسلام است. باز در روایت دیگری فرمودند که خداوند ائمه علیهم اسلام را از نور عظمت خودش آفرید.

این که آفرینش از نور به چه معناست؟ حقیت امر برای ما روشن نیست اما آن چه که مسلم است این مقام و این آفرینش، غیر مادی و مقامی بس بلند است. این مقام نورانیت چون محیط و دربر دارنده زمان‌ها و مکان‌هاست پس بر همه چیز احاطه وجودی دارد و یک نمونه و مثلی برای علم الهی است. یعنی همان‌‌طور که خدای متعال بر ماسوای خودش احاطه وجودی و حضوری دارد، ائمه علیهم السلام هم که مظهر تام اسماء الهی هستند، علم‌شان مظهر علم الهی است و به موجودات احاطه وجودی دارند.

بنابراین استقرار حضرت در یک مکان از مکان‌های این کره خاکی و شاهد و ناظر بودن آن در یک جای دیگر نسبت به اعمال ما، منافاتی با هم ندارد. استقرار مادی مربوط به بدن خاکی ایشان است و شاهد و ناظر بودن مربوط به مقام بلند نورانیت ایشان است.