به سوی ظهور

مهدویت و امام زمان (عج)

به سوی ظهور

مهدویت و امام زمان (عج)

چرا در زمان غیبت در اعیاد بزرگ دستور داده‏‌اند که شیعیان دعای ندبه بخوانند؟

يكشنبه, ۱۳ تیر ۱۳۹۵، ۰۴:۴۰ ق.ظ | بازدید: ۲۱۹۹ | دسته بندی: مهدویت

عید فطر

سؤال:

چرا در زمان غیبت در اعیاد بزرگ دستور داده‏‌اند که شیعیان دعای ندبه بخوانند، مگر معنای ندبه گریه با صدا و ناله و فریاد نیست؟ پس چرا باید شیعیان در روزهایی که همه مسلمانان خوشحال‏اند، دعایی را بخوانند که توأم با گریه و ناله و فریاد باشد؟


پاسخ:


درست است که دستور داده شده در چهار عید بزرگ اسلامی یعنی عید فطر و عید قربان و عید غدیر و جمعه و به نقلی شبهای جمعه، شیعیان دعاء ندبه بخوانند.

ولی این دستور یک تکلیف و یک حکم مثل نماز و روزه و سائر احکام نیست که هیچ فلسفه‏‌اش را نفهمیم و یا فلسفه کمی از آنها را متوجّه شویم، بلکه این دستور یک کنترل و راهنمائی کاری است که طبعاً هر شیعه در روزهای عید انجام می‌‏دهد.


توضیح آنکه یک مسلمانی که از طرفی دلش در فراق امام زمانش ذوب شده و از طرف دیگر انسانی است که برای بدبختی همنوعانش در زمان غیبت آتش گرفته و همیشه می‌‏سوزد و می‏‌سازد، در روز عید که می‏‌بینید همه خوشحال‏‌اند او داغش تازه می‏‌شود، اوّل صبح زانوهای غم را در بغل می‏‌گیرد و برای آنکه چرا آنچه تنها و تنها سبب خوشحالی او است به او نرسیده، اشک می‌ریزد.

شما حال یک عاشق دلسوخته‌‏ای که از معشوقش جدا افتاده را در نظر بگیرید، قطعاً متوجّه خواهید شد که هر وقت همه مردم خوشحال‏‌ترند او محزون‏‌تر است، زیرا تنها چیزی که او را خوشحال می‏‌کند وصال معشوقش می‌‏باشد و او واجد آن جهت نشده است.


در اینجا فقط اسلام خواسته درد دل و راز و نیاز عشّاق امام زمان علیه‏السلام را در قالب دعای ندبه درآورد و با این عبارات که با ادب بیشتر و طبق معارف الهیّه و صحیح ذکر شده به این عدّه دستور دهد تا مبادا آنها وجود مقدّس حضرت بقیّةاللّه ارواحنا فداه را با الفاظی که معمولاً عشّاق با معشوق‌های مجازی خطاب می‏‌کنند (از قبیل اشعار و غزلیّات) خطاب کنند و شرائط ادب را رعایت نمایند.


و از طرفی چون مسلمانها در روزهای عید مخصوصاً اعیاد بزرگ غالباً با هم اجتماع می‏‌کنند و شاید وسائل تفریح و سرگرمی و غفلت از آنچه باید بیشتر به یاد آن باشند، فراهم می‏‌نمایند، پیشوایان دین خواسته‌‏اند که مسلمانها به وسیله خواندن دعای ندبه و سائر ادعیه از محبوب حقیقی یعنی حضرت بقیّةاللّه ارواحنا فداه فراموش ننمایند و بدانند که گمشده‌‏ای دارند و آنهائی که از آن حضرت غافل‏اند، در این اجتماعات متذکّر وجود مقدّس آن حضرت گردند و به یاد او گریه کنند و از خدا تقاضای ملاقات با او را نمایند.


منبع: کتاب مصلح غیبی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی