به مناسبت روز شعر و ادب فارسی و روز بزرگداشت استاد شهریار؛

شعری از استاد شهریار تقدیم به مهدی موعود(عج)

استاد محمدمحسین بهجت تبریزی (شهریار) از شعرای غزل سرای ایرانی است که شهـرتش تـقـریـباً بی سابقه است. تمام کشورهای فارسی زبان و ترک زبان، بلکه هـر جا که ترجـمه یک قـطعـه او رفته باشد، هـنر او را می سـتایـند.

عمق تعلقات دینی و توجهات مذهبی خانواده و نیز شخص استاد شهریار به حدی است که عشق به ائمه اطهار علیه‌السلام در بسیاری از اشعارش عینا هویداست.

وی در فراق امام زمان (عج) اینگونه سروده است:

به بارگاه نگاهت بهار می‌بینم

بهار را بدرت جان نثار می‌بینم

به بال عشق تو بتوان بر اوج‌ها پر زد

فلک بـه نام تو اندر مدار می‌بینم

نوای نای دل کعبه جز ولای تو نیست

طواف کوی تو را افتخار می‌بینم

جمال کعبه ز خال تو آبرومند است

وگرنه سنگ و گِلِ بی‌عیار می‌بینم

چو سعی بی تو یکی پسته‌ایست دور از مغز

نماز بی تـو بسی شرمسار می‌بینم

محمد و علی و فاطمه، حسن و حسین

ز چِهر پاک تو مهدی، نگار می‌بینم

مقام و حجر و حجرناودان و زمزم مهر

چو مُستَجار درت، خاکسار می‌بینم

به عشق روی تو بوسند حاجیان عرفات

تو را فروغ سماوات یار می‌بینم

به ‌دور شمع گرانت وقوف و بیتوته است

به سوی خصم تو رمی جمار می‌بینم

رخ تو چشمه خورشید و دیده‌ام خفاش

ز گرد و خاک معاصی است تار می‌بـینم

تو آفتاب گران سنگ عرصه امید

جهان به ‌راه تو چشم انتظار می‌بـینم

رخ کریم تو از کعبه می‌دمد فردای

ازین سرای گل روزگار می‌بـینم

بتاب شمسِ پسِ ابرِ غیب، ای موعود

زمانه در کفِ قومِ شرار می‌بینم

استاد سید محمدحسین بهجت تبریزی (شهریار)