جامعه مهدوی(8):

محبت اسم دین من است

دریافت کلیپ (حجم: 3.6MB)

متن کلیپ:

چرا در غرب عاطفه مُرده؟ مگر تو غرب کم فیلم عشقی نشان دادند؟ کم ترانه‌های عشقی خواندند؟

ترانه‌های عشقی و فیلم‌های عشقی مگر محبت را زیاد می‌کند؟ پس چرا مُرد، محبت تمام شد رفت؟

که مادر در فرانسه حاضر نیست در بچه‌دار بشه. میگه اِ من بچه‌دار بشم، بچه جوان بشه من پیر بشم! گرگ شدن.

دولت اومده می‌گه من پول می‌دم بچه‌دار بشوید. حاضر نیست بچه‌دار بشه. آمار گرفتن، پنج سال پیش اعلام کردن تا 25 سال دیگر، نسل اروپایی خالص منقرض می‌شود، اروپاییه یا با آفریقاییه ازدواج کرده بچه داره یا با آسیاییه.

بی‌رحمی ببین به کجا رسیده در غرب. 24 ساعته هم فیلم‌های عشقی و هرزگی. مگه اینها محبت را بالا می‌بره؟! این‌ها محبت را برعکس نابود می‌کند.

چرا زن و مرد بعد از یک مدتی زندگی از سر و ظاهر می‌افتن؟ چرا خدا این کار رو می‌کنه؟ می‌خواد تو بخاطر ظاهر خانمت به خانمت علاقه نداشته باشی. اهل عاطفه باشی، رحم داشتی باشی، تو دلت پر از رحم و عاطفه باشه، محبت داشته باشی.

یکی از ویژگی‌های جامعه مهدوی این است که مردم به یکدیگر محبت دارند. در آن حدیث شریفی که امام صادق(ع) نهیب زد: «سُبْحَانَ اللَّهِ أَمَا تُحِبُّونَ أَنْ یُظْهِرَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ الْحَقَّ وَالْعَدْل» ؛ وای خدایا، شما مگر دوست ندارید که ظهور رخ بدهد که پیروزی حق و عدل بر روی زمین مستقر بشود.

«وَیُؤَلِّفَ بَیْنَ الْقُلُوبِ الْمُخْتَلِفَة»؛ مگر شما دوست ندارید ظهور رخ بدهد و دل‌های پراکنده با هم متحد بشوند.

سخن از محبت بود، در جامعه امام زمان، چرا محبت بین مردم زیاد می‌شود؟ گفتیم محبت در جامعه ما کم است، در جامعه اسلامی محبت بین خانواده‌هاش خیلی زیاده است همدیگر را دوست دارند، نه به خاطر زرق و برق ظاهر، به خاطر نفس وجود همدیگر، یکدیگر را دوست دارند.

شما آمار دادید محبت در جامعه ما آنقدری که باید باشد بالا نیست. محبت در جامعه ما بهتر از جوامع غربی است ولی الان جامعه ما انصافاً این جوری نیست اگر طلاق هم زیاد است در جامعه ما به خاطر این است که ازدواج در جامعه ما زیاد است. هنوز ازدواج حرمت دارد، اصلاً در جوامع غربی، ازدواج دیوانگی و حماقت است، میگه خودت رو اسیر و ابیر می‌کنی برای چی؟!

اینجا جوان می‌گه من می‌خوام به یکی خدمت کنم، دختر خانم می‌گه من می‌خوام به یکی محبت کنم. بابا خیلی خوبه. خوب اشتباهاتی هم دارم متأسفانه که آمار طلاق می‌رود بالا. که اگر محبت بالا بود، اگر بچه‌ها موقع عروسی موقع ازدواج، فیلم‌ها بهش یاد نداده بودن که ببین ازدواج یعنی یکی تو رو دوست داشته باشه، بهش یاد داده بودن که ازدواج یعنی تو کسی رو بهش محبت کنی. ازداج یعنی یک کسی باشه بهش محبت کنی اگر چه شایسته محبت تو نباشد، ازدواج یعنی این. مردونه بریم تو ازدواج نه این که تو فیلم‌ها نشون می‌دن.

زندگی یعنی یک کسی را بهش علاقه داشته باشی بهش محبت کنی مثل مادری که به بچه محبت می‌کنه، زندگی یعنی این.

- اومده می‌گه خانمم به من محبت نداره.

- گفتم خب آدم عاقلیه!

- گفت یعنی چی حاج آقا؟ زندگی باید بامحبت باشه، اسلام چی گفته؟

- گفتم آخه تو چی داری که به تو علاقه داشته باشه؟

- گفت آقا من چی‌ام کمه؟

- گفتم همین غرور و تکبرت حال آدم رو بهم می‌زنه. تو داری درباره خودت می‌گی من چی‌ام کمه؟ روت می‌شه؟!

- گفت آهان آره درسته ببخشید. بعداً منو دید گفت خیلی وضعم بهتره شده هیچ کس تاحالا به من تو این جلسات مشاوره این رو نگفته بود، می‌خواستم خانمم رو طلاق بدم.

می‌گفت من علاقه ندارم به خانمم.

گفتم تو از بس خودخواهی از بس خوپرستی. یک کمی از لاک خودخواهی در بیا به همه اهل عالم علاقه پیدا می‌کنی

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست

عاشق بر همه عالم که همه علام از اوست

من جمله خانمت.

یک جوانی کاغذ داده: من خانمم رو دوست دارم خانمم هم خوبه. می‌گه من به تو علاقه ندارم یالا بیا بریم طلاق بگیریم، پاش رو کرده تو یک کفش.

این حرف‌ها از کجا در اومده بیرون؟! من باید دوستش داشته باشم تا من کیف کنم، تا من خوشم باشه! ای الهی خاک بر سر این من بشه. این رو بهش نمی‌گن محبت، بهش می‌گن هوس‌رانی. قاطی نکنید.

تو زندگی مشترک داری که به یک کسی محبت کنی، بعد رشد می‌کنی، بعد که رشد کردی به همه عالم، محبت پیدا خواهی کرد. این ناشی از اینه که نشسته پای فیلم عشقی.

محبت اصلاً اسم دین ماست. یکی اومد از امام باقر(علیه السلام) یک سؤالی کرد: آقا در دین اسلام محبت هم هست؟ امام باقر(ع) می‌فرماید: «هَلِ الدّینُ إلَّا الحُبُّ»؛ آیا اصلاً دین چیزی جز محبت هم هست؟

ولی سؤالمان هنوز بی‌پاسخ مانده: جامعه امام زمان چه جوری محبت‌ها را در دل‌ها افزایش می‌دهد؟

دو تا پاسخ داره:

پاسخ اول: یک آیه در قرآن هست، آیه عجیبیه (و کل آیات قرآن عجیبه)

می‌فرماید که: الْأَخِلاَّءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ الْمُتَّقینَ (زخرف/67)

رفیق جون جونی را می‌گویند خلیم، رفیق همین جوری رو می‌گویند رفیق.

رفیق جون جونی‌ها روز قیامت همه با هم دشمنند، اونجا معلوم میشه رفاقت‌ها اصیل نبوده، این می‌گه خدایا اون رو ببر جهنم، اون می‌گه نه خدایا این رو ببر جهنم. اصلاً رسماً تعارف می‌کنن روز قیامت! مناجات مسجد کوفه دیدید تو آیات قرآن هم هست، اصلاً عذاب می‌کشه، یک دفعیه رفیقش رو می‌بینه، حالا اون بدبخت هم خودش یک نوع گرفتاری داره،

- میگه خدایا بیا اینو عذابش کن!

-بابا نامرد اینو چرا عذابش بکنه؟

-میگه منو عذاب نکنه، چکار کنم، پس کیو عذاب کنه؟ بچه‌ام رو عذاب کن، بابام رو عذاب کن، همه رو عذاب کن، من رو خلاص کن.

رفقا روز قیامت حق رفاقتشون در می‌آید. معلوم می‌شه که لبخند می‌زده، محبت ظاهراً ابراز می‌کرده، همش برای خوش‌گذرونی خودش بوده، دو زار برای تو تَره خرد نمی‌کنه، اونجا معلوم می‌شه رفاقت اصلات داره یا نه؟ روز قیامت «أخلا»، «عدو» همدیگر می‌شوند.

آقا شما تا الان شما داشتی می‌گفتی رفاقت کنید، رفاقت در زمان امام زمان بیشتر میشه، حالا زیرآب رفاقت رو زدی؟ بله، الْأَخِلاَّءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ ، مگر؟ «إِلاَّ الْمُتَّقینَ» فقط آدم‌های باتقوا رفاقتشون اونجا می‌مونه، باتقوا رفیق گیر آوردی دورش بگرد، این روز قیامت نمی‌فروشتت، تو دنیا هم تو رو نمی‌فروشتت. رفیقه، نارفیق نیست.

چه عاملی موجب می‌شود زمان امام زمان(علیه السلام) رفاقت‌ها، اُلفت‌ها زیاد می‌شود؟

جواب اول: تقوا

آدم‌ها وقتی تقوا بودن آی رفیق می‌شن، آی دلسوز می‌شن، آی دلشون برای هم می‌تپه، آی مهربان می‌شن. تقوا نباشه معصیت باشه، هر کی معصیت‌کار باشه، چیه؟ نارفیقه. نمی‌تونه سر رفاقت بمونه، هوس بازه دیگه، با هوسش تو رو هم می‌فروشه، همه چیز رو، هستی‌اش رو هم حاضره بفروشه.

دوم: به دلیل وجود ولی ‌الله العظم. که دل‌ها را برده است، همه برای او مرده‌اند، همه به او دل داده‌اند، او از همه دلربایی کرده است، وقتی قطب عالم امکان، ولی ‌الله العظم دل‌ها را ببرد، سینه‌ها را برای خود بخرد، کسی در سینه خود عنانیت ندارد، کسی دچار خودخواهی نیست، کسی ارتباطی با خودپرستی پیدا نمی‌کند، وقتی خودخواهی‌ها با عاشقی نسبت به حضرت از بین رفت، دل‌ها آماده علاقه‌مندی به یکدیگر خواهند شد، دل‌ها راحت عاشق یکدیگر خواهند شد، گیر ما امروز اگر عاشق همدیگر نیستیم این است که به مولایمان کمتر محبت داریم آن چنان که باید و شاید، عشق به مولایمان دل‌های ما را آتش نزده است، برای او از خود بی‌‌خود نشده‌ایم، هم خود را دوست داریم هم مولایمان را.

چه جوری امام زمان دل‌ها را به هم نزدیک می‌کنه؟ عاشقش می‌شویم، دیگه خودخواه نیستی دلت رفته برای آقا

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست

عاشق بر همه عالم که همه علام از اوست

همه یکی را که دوست داشته باشند آنگاه همه همدیگر را دوست دارند، مادرها این حرف رو ببرید تو خانه، خانم‌ها آقایان این حرف رو ببرید تو خانه، جوان‌ها این جوری برید دوران ماه عسل و نامزدی رو شروع کنید، دو نفر که دلداده یکی باشند او این‌ دل‌ها را به هم نزدیک می‌کند. او عاشق می‌کند آدم‌ها را، خودخواهی را بر می‌دارد، آدم‌ها دیگه دعوا ندارند بکنند، برای چی به هم بپرند؟ برای چی چنگول بکشن به همدیگر؟ این به او محبت می‌کند، او به این محبت می‌کند.

می‌فرماید: «مِنْ حُبِّ الرَّجُلِ دِینَهُ حُبُّهُ أَخَاه» وقتی کسی دینش رو دوست داشته باشد، برادر دینی‌اش رو هم دوست دارد. معناش بکنم: کسی امام زمانش رو دوست داشته باشد همه امام زمانی‌ها رو دوست دارد.

ما آماده‌ایم برای ظهور آقا امام زمان(علیه السلام) یا نه؟

داستان رو بشنوید:

- اومد پیش امام صادق(علیه السلام)، گفت آقا چرا قیام نمی‌کنید؟ پنجاه هزار شیعه دارد. شلوغش کرد.

- آقا امام صادق فرمود: حالش شما خوبه؟ چطورید؟ اوضاع کشاورزی، کسب و کار خوبه؟

- آقا من دارم به شما عرض می‌کنم پاشید قیام کنید، این همه دوست تو کوفه دارید، آخه چرا؟ دیگه کوفه، کوفه قدیم نیست، مردم درس خوندن، یاد گرفتن، اون کوفیان قدیم همه به درک واصل شدن، آقا جون قیام بکنید، این همه شاگرد دارید این همه ... اصرار می‌کرد شلوغش می‌کرد.

- آقا امام صادق(علیه السلام) فرمود: شما الان آماده‌اید برای قیام ما؟

- گفت آره آقا جون

- فرمود: همدیگر رو دوست دارید

- گفت آره آقا جون، دوست داریم همدیگر رو

- آقا فرمود: صبر کن، دست می‌کنید تو جیب همدیگر بدون اجازه، خیلی راحت، پول از هم بردارید و کسی ناراحت نشه؟ بگید جیب من و جیب شما نداره، این قدر همدیگر رو دوست دارید؟

- گفت آقا نه، یعنی چی؟! آخه بده دست بکنیم تو جیب همدیگر، هر پولی حساب کتاب داره، نمی‌شه این جوری که

- آقا فرمود: مهدی من که میاد بین اصحابش مرز مالکیت وجود نداره، پول من و پول تو نداره. ببینید هنوز با هم مهربان نشدید، برید الان وقتش نیست ما قیام بکنیم

- گفت چشم آقا.