صلح امام حسن(ع) و ظهور حضرت مهدی(عج)
پس از آن که نیروهای رزمی و اکثر فرماندهان لشکر اسلام در جنگ با معاویه نسبت به قرآن و امام حسن مجتبی (علیه السلام) خیانت کردند؛ و حضرت جهت مصالح اسلام و مسلمین مجبور شد با حکومت معاویه آن هم طبق شرائطی صلح و عهدنامهای را تنظیم و پذیرا گردد.
پس از گذشت مدّتی از این جریان، عدّهای از مردم کوفه که مدّعی شیعه و دوستی با اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) بودند، شروع کردند به امام (علیه السلام) زخم زبان بزنند، و حضرت را به باد ملامت و سرزنش گرفتند.
آن گاه امام مجتبی (علیه السلام) خطاب به این اشخاص ظاهر مسلمان کرد و اظهار نمود: