به مناسبت روز عرفه و دعای عرفه
در دعای عرفه امام حسین میفرماید: "خدایا من هرچی می‌خواستم دادی..."
بد زندگی کردن یعنی نفهمی چی میخوای و هر دفعه درگیر یکی از خواستنی‌هایت بشوی...
گیر ما چیه رفقا؟ واقعا باید چی بخوایم؟
غیر این است که باید برای ظهور مهدی فاطمه دعا کنیم؟
حضرت سید الساجدین(ع) درباره لزوم وجود امام در هر زمان و اطاعت مطلق از امر و نهی او در دعای عرفه اینگونه به درگاه الهی عرضه داشتند:
بار الها! تو در هر زمان دین خود را بوسیله امامی تأیید فرموده‌ای که او را برای بندگانت به عنوان پرچم و در کشورهایت به جای منار(هدایت) برپا داشته‌ای،
پس از آنکه پیمان او را به پیمان خود پیوسته و او را وسیله خشنودی خود ساخته‌ای و طاعتش را واجب کرده و از نافرمانی‌اش بیم داده‌ای و به اطاعتِ فرمانش و باز ایستادن در برابر نهیش و سبقت نگرفتن بر او و عقب نماندن از او فرمان داده‌ای!
پس او نگهدارندهِ پناهندگان و پناهگاه مؤمنان و دستاویز مُتمسّکان و جمال و عظمت جهانیان است.
بر اساس برخی از روایت موجود امام زمان(عج) زمان غیبت کبری بین مردم حضور دارند اما هیچ کس ایشان را نمی‌شناسد، امام صادق (ع) می‌فرمایند که یکی از مکان‌ها و زمان‌هایی که ایشان حضور می‌یابند، در صحرای عرفات در موسم حج است.
زراره از امام صادق(ع) نقل می‌کند که ایشان فرمودند: «یفقد الناس إمامهم؛ یشهد الموسم فیراهم ولایرونه»؛ زمانی فرا می‌رسد که مردم امام خود را نبینند، او در روزهای حج مردم را می‌بیند ولی مردم او را نمی‌شناسند.
یکی از نواب اربعه امام نیز، محمد بن عثمان می‌گوید: والله ان صاحب هذا الأمر یحضر الموسم کل سنة فیرى الناس و یعرفهم و یرونه و لایعرفونه؛ به خدا سوگند، صاحب این امر همه ساله در مراسم حج حضور پیدا مىکند. مردم را مىبیند و مىشناسد؛ ولى مردم -با این‌که او را مىبینند- نمىشناسند.
این بروشور دو صفحه‌ای (A4) به مناسبت ایام حج و عرفه تهیه شده است و شما می‌توانید آن را با قالب PDF از لینک زیر دریافت نمائید:
عرفات نام محلی است در نزدیکی مکه که یکی از اعمال حج در آن‌جا انجام می‌شود. واژه شناسان درباره معنای آن گفته‌اند: ادراک چیزی با تفکر در آثار آن را عرفات می‌گویند، از این رو سرزمین عرفات را عرفات می‌گویند.
در مورد علت نام گذاری آن چند مطلب نقل شده است:
1. از امام صادق علیه السلام سؤال شد: چرا عرفات را عرفات نامیدند؟ فرمودند: «به خاطر این‌که هنگام ظهر، حضرت جبرئیل علیه السلام به حضرت ابراهیم علیه السلام گفت: اعترف بذنبک و اعرف مناسکک؛[1] به پیامد (کارهای) خود اعتراف کن و اعمال (حج) خویش را بشناس».
