مهدویت از اساسی‌ترین آموزه‌های دین مبین اسلام شمرده می‌شود. هر یک از معصومین علیهم‌السلام یعنی از رسول خدا صلی الله علیه و آله گرفته تا اوصیای حضرت یعنی ائمه اطهار علیهم‌السلام، نسبت به تبیین آن اهتمام ویژه‌ای داشتند به گونه‌ای که احادیث مربوط به مهدویت، آخرالزمان و ظهور بیشترین حجم از روایات را به خود اختصاص داد؛ بخشی از این روایات در توضیح و تفسیر آیات قرآن طرح شد که با عنوان «آیات‌المهدی (عج)» شناخته می‌شوند و بخشی نیز به مناسبت‌های سیاسی و اجتماعی بیان شد.
مهدویّت به عنوان باوری فاخر و تأثیرگزار در میان باورهای اسلامی از همان سال‌های نخستین رسالت پیامبر اکرم(ص) و طلوع اسلام در کانون نگاه و توجه پیشوایان و بزرگان دین قرار گرفت. پس از پایان عمر پربرکت پیامبر اکرم(ص) این راه همچنان در سخنان ارزشمند پیشوایان معصوم(ع) با قوّت و قدرت هرچه بیشتر به تناسب شرایط هر امام، ادامه یافت.
امامی که بیش از همه بر مواریث شیعی در زمینه باور مهدوی و فرهنگ انتظار افزود و گنجینه‌های گرانبهایی برای امت اسلام به یادگار گذاشت امام رضا(ع) است. که در این مقاله به بررسی روایات ایشان پیرامون مهدویت می‌پردازیم.
