بعد از فاطمه زهرا (س) از جهت گستردگی شفاعت، هیج بانویی به شفیعه محشر، حضرت معصومه (س) نمی‌رسد، بر همین اساس است که امام جعفر صادق (ع) فرمودند: با شفاعت او همه شیعیان ما وارد بهشت می‌شوند.
حضرت فاطمه معصومه (س) اول ذیقعده سال 173 هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود. این بانوی بزرگوار از همان آغاز در محیطی پرورش یافت که پدر، مادر و فرزندان همه به فضایل اخلاقی آراسته بودند.
حضرت معصومه (س) در خاندانی که سرچشمه علم و تقوا و فضایل اخلاقی بود پرورش یافت. پس از آنکه پدر بزرگوار آن بانوی گرامی به شهادت رسید حضرت رضا (ع) عهده‌دار امر تعلیم و تربیت خواهران و برادران خود شد و مخارج آنان را نیز بر عهده گرفت.
بدون تردید بعد از حضرت رضا در میان فرزندان امام کاظم (ع)، حضرت معصومه (س) از نظر علمی و اخلاقی، والامقام‌ترین آنان است. این حقیقت از اسامی، لقبها، تعریفها و توصیفات آشکار است.
زیارت
زیارت مزار با صفای کریمه اهل بیت (س)، سبب می شود که زائر حرم خود را نیازمند پروردگار ببیند، در برابر او خضوع کند، از مرکب غرور و تکبر- که سرچشمه تمامی بدبختی ها و سیه روزی هاست- فرو آید و حضرت معصومه (س) را واسطه درگاه پروردگار عالمیان قرار دهد.
در این باره از امام جواد (ع) نقل شده که فرمود: "هر کس عمه‌ام را در قم زیارت کند، بهشت از آن اوست".
ورود به قم
در مسیر ملحق شدن به برادر، پس از آنکه حضرت معصومه (ع) به شهر ساوه رسید، بیمار شد. چون توان رفتن به خراسان را در خود ندید تصمیم گرفت به قم برود.
آن بزرگوار به مدت 17 روز در این شهر زندگى کرد و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود.
محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام "بیت النور" هم اکنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است.
سرانجام در روز دهم ربیع الثانى سال 201 هجرى، پیش از آن که دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند .
مردم قم با تجلیل فراوان پیکر پاکش را به سوى محل فعلى که در آن روز بیرون شهر و به نام "باغ بابلان" معروف بود تشییع کردند.
پس از دفن حضرت معصومه(س) موسى بن خزرج سایبانى از بوریا بر فراز مزار شریف آن حضرت قرار داد تا اینکه حضرت زینب فرزند امام جواد(ع) به سال 256 هجرى قمرى اولین گنبد را بر فراز قبر شریف عمه بزرگوارش بنا کرد و بدین سان تربت پاک آن بانوى بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهلبیت (ع) و دارالشفای دلسوختگان عاشق ولایت وامامت شد.
القاب
به طور کلی سه زیارتنامه برای حضرت معصومه (س) ذکر شده که یکی از آنها مشهور و دو تای دیگر غیر مشهور است.
طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)؛ رشیده (حد یافته)؛ تقّیه (پرهیزگار)؛ رضّیه (خشنود از خدا)؛ مرضیّه (مورد رضایت خدا)؛ سیده صدیقه (بانوی بسیار راستگو)؛ سیده رضیّه مرضّیه (بانوی خشنود خدا و مورد رضای او). همچنین محدثّه و عابده از صفات و القابی است که برای حضرت معصومه (س) عنوان شده است.
شفاعت حضرت معصومه (س)
بالاترین جایگاه شفاعت از آن رسول گرامی اسلام است که در قرآن کریم از آن به "مقام محمود" تعبیر شده است. همین طور دو تن از بانوان خاندان رسول مکرم اسلام، شفاعت گسترده‌ای دارند که بسیار وسیع و جهان شمول است و می‌تواند همه اهالی محشر را فرا گیرد.
این دو بانوی عالیقدر، صدیقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا(س) و شفیعه روز جزا، حضرت فاطمه معصومه(س) هستند.
در مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا(س) همین بس که شفاعت، مهریه آن حضرت است و به هنگام ازدواج پیک وحی طاقه ابریشمی از سوی پروردگار آورد که در آن جمله "خداوند مهریه فاطمه زهرا را شفاعت گنهکاران از امت محمد(ص) قرار داد"، این حدیث از طریق اهل سنت نیز نقل شده است.
منبع: رجا
