از فاطمه ای که معصومه بود
تاریخ، چشم به راه فاطمهای دیگر است. انتظار به سر میآید و شمیم دل نوازی، خانه خورشید را فرامی گیرد. خنکای حضور دوباره فاطمه (س) در فضای مدینه جاری می شود و کوثر فاطمی، جوشیدن میگیرد. به کوچه باغهای حرم تو پناه میآورم و در سایه سار ملکوتی آن، نفسی تازه میکنم. کنار نهر استجابت مینشینم و قطرهای میشوم در آبی زلال اشکهای زایرانات. ضریح نورانیات را در آغوش میگیرم و از بین شبکههای آن، مزار مطهر تو را تماشا میکنم. باورم نمیشود! آیا به این سادگی، به زیارت تو آمدهام! تو که زیارتات، هم سان زیارت یاس گم شده مدینه است!